عوامل موثر در افزایش طول عمر دیگ فولادی
یکی از پرکاربرد ترین و رایج ترین نوع دیگ های بخار، دیگ های فولادی هستند. این دیگ ها همان طور که از نامشان مشخص است، از جنس فولاد می باشند. دیگ های فولادی با ضخامت های گوناگون تولید می شوند. از آلیاژهای گوناگونی برای تولید این محصول استفاده می گردد. در مورد کیفیت و بازده حرارتی آن نیز باید به مواد اولیه مورد استفاده برای تولید آن، توجه نمایید. هرچه کیفیت بالاتر باشد، طول عمر و بازده نیز بالاتر خواهد بود و خدمات بهتری به شما ارائه خواهد کرد و بالعکس هرچه متریال به کار رفته نامرغوب و بی کیفیت باشد، انتظار کارکرد مطلوب را نداشته باشید. در ادامه عوامل موثر در افزایش طول عمر دیگ فولادی را مورد بررسی قرار می دهیم.
عواملی که باعث افزایش طول عمر دیگ های فولادی می شود:
رعایت استانداردهای بین المللی در هنگام طراحی و تولید دیگ های فولادی
بنابر قوانین و مقررات سازمان استاندارد، تولید کنندگان دیگ های فولادی باید در هنگام ساخت این محصول، تمامی اصول فنی و استانداردهای لازم را در همه انواع مخازن تحت فشار و هم چنین دیگ های بخار رعایت کنند. اگر به این استاندارها و الزامات بی توجهی شود و رعایت آن ها به درستی صورت نگیرد، خسارات و صدمات جبران ناپذیری در پی خواهد داشت. در هنگام انتخاب و خرید دیگ های فولادی به این موضوع توجه کافی را داشته باشید. زیرا عدم وجود این استاندارها و تولید یک محصول غیر استاندارد، همه مسئولیت ها و خطرات و حوادث پیش آمده پس از آن، برعهده مصرف کننده می باشد. یکی از مواردی که می توانید از صحت این موضوع مطلع شوید، داشتن پروانه استاندارد است. در هنگام خرید، از فروشنده پروانه استاندارد را بخواهید.
استفاده از بهترین و باکیفیت ترین آلیاژ ها برای ساخت دیگ فولادی
آلیاژ مرغوب و با کیفیت یکی از مهم ترین عوامل موثر در افزایش طول عمر دیگ فولادی است. آلیاژ فولاد مورد استفاده در تولید دیگ بخار، مقاوم به حرارت هستند. در واقع این مقاوم به حرارت بودن این آلیاژ ها دو مورد را بیان می کند: یکی اینکه مقاوم به انواع گازها (گاز گوگرد، اکسیدهای کربنی مانند کربن دی اکسید و کربن مونوکسید و هم چنین مقوم در برابر رطوبت و بخار آب) است. دوم اینکه در دماهای بالا، از نظر فیزیکی، تغییر شکل نداده و مقاوم و مستحکم است.
به منظور تولید فولادی که این دو قابلیت را داشته باشد، از انواع آلیاژها استفاده می شود. زیرا فلزات دارای خواص گوناگونی هستند و به طور قطع، یه نوع فلز و یا یک آلیاژ، به تنهایی نمی تواند هر دو وظیفه را به درستی انجام دهد. فولاد مورد استفاده در دیگ های فولادی، در دمای 500 الی 1200 درجه سانتی گراد، هم چنان مقاوم اند و تغییر شکل نداده اند. ویژگی دیگر این آلیاژ ها این است که در برابر خوردگی، پوسته شدن، زنگ زدگی، خزش و… نیز استحکام و مقاومت خود را هم چنان دارند. برای تولید فولاد مقاوم به حرارت از آلیاژهای نیکل کروم، کروم نیکل، مولیبدن و هم چنین کروم استفاده می شود.
مشعل مناسب
یکی دیگر از عوامل موثر در افزایش طول عمر دیگ فولادی، مشعل ها هستند. به وسیله ی مشعل ها می توان حرارت مورد نیاز حاصل از احتراق مواد سوختنی را تولید کرد. مشعل های مورد استفاده در دیگ های فولادی، انواع گوناگونی دارند، به طور مثال مشعل های یک مرحله ای، مشعل های دو مرحله ای، مشعل های فن دار و مشعل های اتمسفریک.
انواع مشعل دیگ فولادی
انواع مشعل های فن دار
یکی از معروف ترین و پرکاربرد ترین آن ها، مشعل فن دمشی است. علت این نام گذاری نیز به این دلیل است که هوا را به داخل می کشند. این مشعل در قسمت ورودی قرار می گیرد.
نوع دیگری از مشعل ها، مشعل فن مکشی است. برخلاف مشعل فن دمشی، در قسمت خروجی نصب می شود و همانطور که از نامش پیداست، به وسیله ی مکش، موجب توزیع همگن و یکنواخت جریان هوا در داخل کوره ی دیگ فولادی می شود. در مورد این مشعل ها بد نیست نکاتی را بررسی کنیم. اول اینکه این فن ها یا گازهای داغ کار دارد. پس باید دارای مقاومت زیادی باشند، علی رغم مزایای گفته شده، یک عیب بزرگ دارند و آن هم این است که انرژی زیادی را مصرف می کنند. هم چنین این نوع فن ها در داخل ایران، کاربرد کمی دارند.
مشعل های اتمسفریک
یکی دیگر از انواع مشعل ها که در دیگ های فولادی مورد استفاده قرار می گیرد، مشعل های اتمسفریک می باشد. همان طور که از نام آن متوجه شدید، این نوع مشعل ها نیازی به فن ندارند و با جو طبیعی یا همان اختلاف چگالی، هوا را به حرکت در می آورند. یکی از نکات مثبتی که این مشعل نسبت به دو نوع قبلی دارد این است که به دلیل عدم وجود فن، سر و صدای بسیار کمی دارد. دلیل اصلی آن نیز این است که نسبت به مشعل های فن دار، میزای هوای کم تری را وارد مشعل می کند. اما یکی از عیب های بزرگ آن این است که بازده کمی دارد و هوای ورودی با ماده سوختی به درستی و به نسبت استاندارد، ترکیب نمی شوند.
مشعل های یک مرحله ای:
این مشعل ها با میزان ثابتی از هوا و هم چنین گاز، کار می کنند. به بیان واضح تر به این معنی است که در ابتدا میزان هوا و گاز مورد نیاز را مشخص می کنید و در تمام مدت فعالیت دستگاه، با همان میزان تنظیم شده کار می کند.
مشعل های دو مرحله ای:
این نوع مشعل ها برخلاف مشعل های یک مرحله ای، دارای مقادیر متغیری از هوا و گاز می باشد. دارای مکانیزم های تنظیمی است و می تواند در در محدوده حداقل و حداکثر تنظیم شوند و در آن محدوده تغییر کنند.
تنظیم شعله ی دیگ فولادی
شعله ای که به طور صحیح کار کند، رنگ آبی دارد و در واقع آبی سوز است. حتما به دقت بررسی کنید که شعله به درستی پخش شده باشد. هم چنین اگر از مشعل هایی استفاده می کنید که به وسیله ی گازوئیل کار می کنند، قطر و هم چنین طول محفظه ی احتراق باید متناسب با زاویه ی پاشش ماده ی سوختی از نازل باشد. مشعل مورد استفاده در دیگ های گوناگون باید متناسب با ظرفیت دیگ بخار باشد. طبق نظر کارشناسان این حوزه، مناسب ترین مشعل، باید از ظرفیت بویلر حداکثر 20 درصد بیش تر باشد.
استفاده از دودکش مناسب و نصب صحیح آن
با توجه به احتراقی که در کوره ی دیگ فولادی صورت می گیرد، ابعاد دودکش باید متناسب با حجم هوای احتراقی باشد.
سرویس های دوره ای دیگ فولادی
به منظور بررسی اجزای مختلف دیگ فولادی و نحوه ی عملکرد هر یک از قطعات، در دوره های زمانی مشخص اقدام به سرویس و تعویض قطعات آسیب دیده و معیوب نمایید.